sarılmanın bu denli imkansız olduğu vakit
gece! gece derin ve kara
hayaller var art arda
her hayalde;
Seni şu kollarımla sarsam
trapezlerimden kanlar fışkıracak
gök yüzü duruyorsa hâlâ, söyleyin
devretmeden geceyi sabaha
alacaklarımı alır giderim
hepimizin korkusudur
ölüm denen sır dolu kutuyu açmak
onun vermediği kuvvetle doğan kuvvetsizlik
kaçıyorum
zaman sonsuz dudaklarıma çarparken
buz kesilen bir ata denkleşiyor ömrüm
